Sadece kelimelere bakarak yaşarsan çok şey kaçırırsın. Cümleye bakacaksın, sonra ondan öncekilere bakacaksın. Sonra söyleyene bakacaksın. Anlamak için bunlar da yetmez. İfadeye bakacaksın.
Bıkkın, kızgın, mutlu, mutsuz, umursamaz yada vazgeçmiş...
Hangi ifadeyle, hangi duyguyla neden söylenmiş ona bakacaksın.
Yoksa kelimeler arasında kalırsan sıkışıp herşeyden habersiz yaşarsın.
Herşey kelimeler olsaydı ne göze ne dile gerek kalırdı.
Bunu çözdüğümüzde bir adım daha ilerlemiş olacağız ya neyse.
Kelimeleri bile anlamayanların olduğu Dünya'da çok şey mi istiyorum acaba?
