7 Haziran 2011 Salı

Ayşe Teyze

Ayşe teyze senelerdir aynı mahallede oturan, saçlarını bu mahallede beyazlatmış hanımefendiliğiyle tanınan bir kadın. Menekşeleri var balkonunda gözü gibi baktığı. Onları sularken, onlarla konuşurken etrafa yaydığı güzel tebessümleri var. Gelenekselleşmiş beş çayı saatlerinde yenmeye doyulamayan cevizli, kakaolu, üzümlü çeşit çeşit kekleri var. Evine girdiğinde hoş bir sümbül kokusuyla karışmış kek kokuları var. Her an içilmeye hazır taze çayı, ziyaretiniz kışsa sizi hemen iyi edecek ıhlamuru var ocağında. Bir de sizi teskin edecek yumuşacık sesi var. Çocukları, torunları var. Onlar geldiğinde şenlenen bir evi var. Onlara özel hazırlanan börekleri var fırınında. Sevdiğine canını veren bir ruhu var. Derdi olanın konuşmak için ilk seçtiği hanım bu mahallede.
Savaş görmüş, yokluk görmüş, ölüm görmüş biri olarak hayli neşeli bir kadın. Yumuşacık bir kalbi var. Artan yemeklerini koyduğu küçük küçük kapları var. Aç kalan hayvanların karınlarını doyurduğu küçük ama onun için çok değerli bir bahçesi var. Kedileri için süt kapları, su kapları var kapısının önünde.
Onun içinde bizlerin kaybettiği insan var. Sevdiklerini önemseyen, almak için vermeyen, yardıma muhtaca kendisi bile muhtaç olsa yardım eden, yaşadığı dünyadaki tüm canlıların farkına varan, yaşamış, görmüş, nerden geldiğini unutmayan, nereye gideceğini bilen bir kadın.
Ayşe Teyze bizlerin kovulduğu cennette yaşayan bir kadın. Bizdeki eksik diğer yanımız Ayşe Teyze...


Not: Fotoğraf Nazlı Özçetin tarafından çekilmiştir. BursaTrilye'de evinin camından bakan tatlı teyzemiz.
İlgilenenler için Fotoğrafçımızın blogu linkte...