14 Aralık 2010 Salı

Zor bir günün ağırlığı

Zor bir gündü benim için. Çok zor. Hani gözleriniz dolar, ağlamak istersiniz tam o sırada yutkunursunuz kocaman ya, işte aynen öyle. Kocaman kocaman yutkundum. Taki sesini duyana kadar. Sağanak yağış geldi ardından. Onca zaman bastırılmış duygular ne yazıkki yutkunduğunuz an gibi durmuyor her zaman. Şu an kimse bir şey anlamadı yada çok yakınımdakiler anladı. Ama amacım anlaşılmak değil şu an. Sadece yazmak. Zor günümü, zor anımı yazmak. Yazdıkça hafifletmek, yazdıkça endişeleri azaltmak. Endişe, korku insanı bitiren, kemirip duran bir fare. En güzeli rol yapmadan, yutkunmadan tüm duygunuzu yansıtmak. Yoksa saklananlar zaman geliyor gerçeğinden daha güçlü karşınıza çıkıyor. Kimsenin saatlerini endişelenerek geçirmemesi dileğiyle der sihirli. Sizlere sihirli rüyalar...