6 Aralık 2010 Pazartesi

Baba ve Kızları...


Baba bir bakış attımı herşey anlaşılırdır aslında. Söze gerek yoktur çok fazla, gözlerine dikkatlice bakmanız yeterlidir. Çoğu zaman korkarak izin almaya gittiğinizde şaşırtıcı bir şekilde evet der sorunuza. Aslında kötü olmayan bir şey için ancak cesaretinizi toplayıp yanına gittiğiniz için cevap olumludur. Anlaşılmayacak bir şey yoktur da ancak büyüyünce anlarsınız. Sizi korumak için bazen hiç sevmediğiniz kararlar verir, o zaman kızar öfkelenirsiniz. İlk çatışmalarınız o zaman başlar. Ancak bir iki gün ayrı kalmanız bile gözlerinizin dolmasına yeterdir. Onun yokluğunu düşünmek bile ağlamanıza neden olur.

Babanızı sorduklarında gururla anlatırsınız. Çünkü o sizin kahramanınızdır. Gözleriniz parlar. O herkesten daha iyisini bilir. Başınız sıkıştığında, karar vermeniz gerektiğinde ilk fikir sorduklarınızdandır. Başınız sıkıştığında ilk el uzatanlardandır. Canınız yandığında ilk canı yananlardandır. Sakın unutmayın bir babayı üzdüğünüzde kızı tırnaklarını çıkarıp saldırmaya çoktan hazırdır. Babası unutur belki ama kızı sizi hiç unutmaz. O yüzden iki kere düşünmeli. Baba affeder fakat kızı affetmez.
Babanızla kavga etseniz de, tartışsanız da yine de ayrı kalamazsınız. Hatalı da olsanız, en ufak gülümsemeniz babanıza herşeyi unutturur. Çünkü babanız sizin kahramanınız, siz ise babanızın büyümeyen prensesisinizdir.


Kızlar için babaları çok önemlidir, çünkü gizli koruyucu melekleridir. İlk tanıdıkları erkektir. Bir çok değeri ondan öğrenirler. Bu değerler kızlarının hayat çerçevesi olur. O çerçeve kızının kişiliğidir. Sadece baba mıdır bu çerçeveyi çizen tabiki HAYIR. Bir de anne vardır. Sıcak kucağında, mis kokusunda huzur bulduğumuz. Anne ve kızları ise bir sonraki yazımda. Bugün baba ve kızları sihirli penceremde. El ele tutuşmuşlar yemyeşil çayırlar içinde yanlarında papatya tarlası masmavi gökyüzüne bakıyorlar.
Kalplerinde ise kocaman sihirli bir sevgi...